1917 de Tokat’ın Zile ilçesinde doğdu. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü bitirdikten sonra yurdun değişik yörelerinde edebiyat öğretmenliği yaptı. Ankara Konservaturı’nda desler verdi İsviçre Bölgesi Kültür ateşeliği ve öğrenci müfettişliği yaptı 1997 yılında İstanbulda yaşamını yitirdi. Kendisini hep şair olarak tanımlamış diğer dallara çok ilgi göstermemekle birlikte Şiir Her Zaman adlı bir denemesi ve İçi Sevda Dolu Yolculuk adlı bir anı kitabı vardır. Nüvit Kodallı onun Atatürk Kurtuluş Savaşında adlı şiirlerini Atatürk Oratoryosu adı ile bestelemiş ve Atatürk’ün cenazesi Etnografya Müzesinden Anıt Kabir’e nakledilirken halkla buluşmuştur.

Sade bunlar mı Cahit Külebi!
Doğup büyüdüğün Niksar'da
Kadınlar görmedin mi?
Kaybolur gider sanırdın
Tarla çapalarken güneş altında;
Karanlık odalarda tütün dizerken
Yanıp sönerdi ıslak ıslak
Yeşil tütün renginde gözleri

Sade bunlar mı Cahit Külebi!
Kayseride, Adanada, İzmirde
Kadınlar görmedin mi?
Bir yırtık mendile benzediler,
Öyle kadınlar ki ekmek uğruna
Daha önce kızlıklarından
Renklerini verdiler

Sade bunlar mı Cahit Külebi
Sivasın Yıldızeli taraflarında
Ya o gördüğün genç kadın
-Öyle sabırlı öyle sessiz…-
Yüzüne ağlıyarak bakardın.

Otuzuna bile basmadan dostlar
Ölüp gidersem
Peşimden ağlamayın
Yalnız kadınlar için
Yalnız onlar için ağlayın!