“Anadolu, ırmağı, ovası, bozkırı, dağları, denizleri, yıldızları, köyleri, istasyonları, şehirleri küçük kahveleri, değirmenleri, tekerleri kırık kağnıları, kırık testileri, insanları, kızamıklı çocukları, kahramanları, tanrıları ile yalın ve çarpıcı bir gerçeklik olarak boy verir Ceyhun Atuf Kansu’nun şiirlerinde."

KAR HAVASI

Tam bana göre bu hava
Bekliyorum kar yağacak
Bulutlar indi inecek.
Bekliyorum yollar kapanacak
Kurt sürüleri derin ormanlardan
Bekliyorum peşime düşecek.

Bir ışık görüyorum ileride,
Oraya doğru yürüyorum,
Bir ışık aşk ışığı dost ışığı
Benim için yakıp bırakmışlar,
İtince usuldan kapıyı
Isınacağım ocak, orada.

Kar bulutlarında bir düş
Bölüyorum bu düşün yüreğini
Sıcacık bir kan akıyor
Yaşıyor diyorum yaşıyor hâlâ,
Söndürmeyi unutmuştur.

Kurt seslerini duyuyorum
Ormanı yalnız geçeceğim
Bulutların karanlığından kar
Akça kavaklara kar düşüyor
Duruyor, yeniden bakıyorum
Yanılmıyorum, ışık orada.